Pinot Gris
De pinot gris, een druif die onder verschillende namen verkrijgbaar is. Pinot gris in de Elzas, pinot grigio in Italie, grauburgunder in Duitsland, malvoisie in de Jura, Loire en Zwitserland en szürkebarát in Hongarije. Handig om te weten. Uiteraard komt hij ook voor in de nieuwe wereld.
Deze wijn wordt ook wel everybody’s darling genoemd. Je kunt er alle kanten mee op, van fris tot aromatisch tot zoet.
Ik zet alles op een rijtje voor jou:

Herkomst
Pinot gris is een druif die afstamt van de pinot noir en pinot blanc. De kleur van de druif is niet wit en ook niet blauw, maar ertussenin, grijsblauw tot bruinachtig rose. Er worden witte wijnen van gemaakt. Maar ze kunnen ook een zweem van rose hebben en soms zelfs lijken op rosé doordat de schilletjes mee geweekt zijn. Deze druif is een echte allrounder, hij kan worden opgevoed in roestvrij staal, maar ook in hout en er kan ook zoete wijn van gemaakt worden. Overigens is de druif ook heel geschikt voor orange wine.
What’s in a name
Aan de naam kun je de stijl van de wijn herkennen en kun je weten wat je kunt verwachten, fris of juist aromatisch. Er zijn grofweg 3 stijlen te onderscheiden.
De pinot grigio stijl uit Italie maar, ook uit Hongarije.
Deze is licht van kleur, fris, knisperend en een echte zomerwijn. Met de geur van citrus, limoen, groene appel, soms perzik en wat mineraliteit en vrij hoog in de zuren. Dat heeft alles te maken met de manier waarop deze wijn in Italië wordt gemaakt. De druiven worden namelijk heel vroeg geplukt worden waardoor er nog niet zoveel suiker gevormd is in de druif. Ook is de kleur van de schil is dan nog niet donker. Hierdoor blijft de wijn licht van kleur en bevat de wijn vrij veel zuren en blijft hij heel fris. De streek Alto Adige levert hele goede pinot grigio’s. De Szürkebarát uit Hongarije heeft vaak dezelfde stijl.
De tweede stijl is die van grauburgunder uit Duitsland vooral in de Pfalz en in Baden.
Deze is iets voller dan de Italiaanse versie, maar is over het algemeen ook droog en fruitig. De wijn heeft frisse zuren en meer aroma’s en kruidigheid dan de Italiaanse variant.
De geuren zijn citrus, gele peer, appel, gember en wat rijper fruit zoals meloen, perzik en ananas. In Duitsland wordt de druif ook wel in houten vaten opgevoed, waardoor de smaak en de kleur wat voller kan zijn.
Dan de derde stijl, die van de pinot gris uit Frankrijk en vooral de Elzas.
De Elzas is gezegend met veel zonuren per jaar. Dit, in combinatie met het later plukken van de druif, zorgt ervoor dat er meer geur en smaak ontwikkeld wordt en dat er meer suiker in de druif zit. Het gevolg is dat de zuurgraad lager is dan bij de bovenste twee. Pinot gris wijnen zijn droog tot halfdroog, maar veel aromatischer. Ze hebben meer body dan de andere twee stijlen. De aroma’s zijn van rijp fruit of tropisch fruit, perzik, meloen en honing. De kleur van de wijn is vaak intenser geel en soms met een roze toon. Een valkuil kan zijn dat er te weinig zuren in zitten in combinatie met restzoet waardoor de wijn log wordt en frisheid verliest. De malvoisie wijnen hebben meestal de vollere stijl van de Elzas.
Wat eet je erbij:
De pinot grigio: frisse gerechten zoals een pasta al pomodoro of een frisse salade of pasta pesto.
De grauburgunder: bij vis, pasta al pomodoro, pasta pesto en salades, de houtgerijpte kunnen iets minder frisse gerechten aan zoals Toscaanse kip.
De pinot gris: bij wat rijpere en intensere gerechten zoals flammkuchen, quiche Lorraine, lichte kipgerechten zoals bijvoorbeeld Toscaanse kip en bij uiensoep
Één kanttekening:
Helaas is er ook veel goedkope pinot grigio op de markt. Een wijngaard met deze druif kan namelijk hoge opbrengsten geven wat natuurlijk interessant is voor de verkoop. Hierdoor verdwijnt de authenticiteit; de smaak en kleur worden zo neutraal is dat je amper iets ziet, ruikt en proeft, behalve zuren. De niets vermoedende consument krijgt deze te vaak voorgeschoteld op een terrasje of in een café.
Zo nu weet je ongeveer wat je kunt verwachten als je een van deze wijnen besteld of koopt. En vooral wanneer je hem niet moet kopen.
Mijn motto: beter iets duurder en lekkerder en wat minder drinken, dan veel, smakeloos en bocht.