Zoete wijn

Zoete wijn is een beetje een ondergeschoven kind in de wijnwereld. Dat is jammer omdat ze heel goed te combineren zijn met niet alleen zoete gerechten en gebak, maar ook met bijvoorbeeld kazen. Er zijn heel veel verschillende zoete wijnen of dessertwijnen, niet alleen stille maar ook mousserend. De moeite waard om eens te proberen.

De meeste wijn die we drinken is droge wijn. Hierbij is de suiker die in de druiven zit bijna helemaal vergist en omgezet in alcohol. Droge wijn mag niet meer dan 4 g suiker tot maximaal 9 g suiker per liter bevatten. Wanneer er 9 g suiker in zit, moet de hoeveelheid zuur minimaal 7 g zijn, dus 2 g minder, anders smaakt de wijn te zoet. Wanneer er meer suiker in zit wordt de wijn zoet. Een dessertwijn bevat meer dan 45 g restsuiker. Dit kan wel oplopen tot meer dan 200 g suiker per liter bevatten. Waar komen die suikers dan vandaan?

Zes methodes om zoete wijn te maken

Vroeg stoppen met gisten

Het gistingsproces waarbij de suiker wordt omgezet in alcohol wordt gestopt voordat alle suikers vergist zijn. Dit gebeurt door er alcohol aan toe te voegen waardoor de gistcellen doodgaan en het vergisten stopt. Deze methode is veel gebruikt . De wijnen die ontstaan heten Vin Doux Naturel of wel VDN, maar ook port en sherry worden op deze manier gemaakt.

Laat oogsten

Dit heet passilerage of late harvest . Hierbij zijn de druiven laat geoogst of later geoogst. Vaak pas in de herfst, waardoor ze ingedroogd zijn en er meer suiker in zit. Bij de vergisting blijft dan restsuiker achter. Voorbeelden zijn Spätlese en Auslese in Duitsland.

Indrogen na de oogst

Ook dit heet passilerage of apassimento. De druiven zijn geplukt en daarna gedroogd op een goed geventileerde plaats, vaak op de zolders van wijnkelders op matten van stro. Vaak in warme regio’s zoals Italië. Hierdoor neemt ook het suikergehalte in de wijn toe en blijft er bij de vergisting suiker over. Een voorbeeld hiervan is Recioto di Valpolicella of vin santo.

IJswijn

De druiven blijven hangen aan de wijnstok tot in de winter en worden geoogst als het minimaal 7 graden gevroren heeft. Het bevroren water wordt dan verwijderd uit de druif waardoor er relatief meer suiker overblijft in de druif en er een zoete wijn kan worden gemaakt. Dit gebeurt wel in Duitsland, Oostenrijk en Canada.

Edele rotting

Andere termen hiervoor zijn pourriture noble en edelfäule. Een methode waarbij de druiven die nog aan de stok hangen door goede schimmels gaan rotten waardoor het vocht verdampt uit de druif. Dit gebeurt in gebieden met vochtige, mistige ochtenden, die overgaan in een zonnige middag. Een riskante onderneming, want de druif kan ook fout gaan rotten als het ’s middags niet zonnig genoeg wordt. Voorbeelden hiervan zijn sauternes in de Bordeaux en beerenauslese en trockenbeereauslese in Duitsland

Het toevoegen van druivenmost

In Duitsland werd deze methode wel gehanteerd om wijn medium zoet te maken. Er is een beetje druivenmost ofwel Süssreserve aan de wijn toegevoegd voor het bottelen. Dit is goedkoper, maar gebeurt echter niet vaak meer en is een minder kwalitatieve methode.

Conclusie

Er zijn veel verschillende manieren om zoete wijn te maken. alle zoete wijnen bevatten meer of minder restsuiker. Hoeveel restsuiker erin zit kun je terugvinden door de QR code op de verpakking te scannen. Jammer genoeg zijn zoete wijnen nog niet erg populair en bekend. Misschien kan deze uitleg je helpen en verleiden om eens vaker voor een zoete wijn te kiezen. In Italië is het heel normaal om een zoete wijn bij gebak te serveren, een goede gewoonte wat mij betreft.

26 februari 2025